Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

Όχι ρε Θεέ... όχι έτσι...



Όταν ένα νέο παιδί "φεύγει" από κοντά μας τόσο νωρίς, τόσο απροσδόκητα, ο πόνος όλων είναι αβάσταχτος και τα "γιατί" αμείλικτα. Ο Άγγελος Τσιπούρας, μέλος των τμημάτων υποδομής του Συλλόγου μας και περσινός πρωταθλητής με την ομάδα Κ-17 του ΑΡΗ, από το πρωί της Δευτέρας δεν είναι πια ανάμεσά μας. Είναι βαρύ το πένθος για όλο το οικοδόμημα του Συλλόγου. Συλλυπούμαστε την οικογένεια και τους δικούς του ανθρώπους, στους οποίους εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας και τους μεταφέρουμε τις ευχές μας για δύναμη και κουράγιο αυτές τις πολύ δύσκολες ώρες.

Καλό ταξίδι, Άγγελε. Είναι σίγουρο ότι ο δικός σου κυρ-Στέφανος, αν και συντετριμμένος που θα σε ξανασυναντήσει τόσο γρήγορα, θα σε έχει από κοντά και θα σε προσέχει. Εμείς το μόνο που μπορούμε να σου υποσχεθούμε είναι ότι δε θα σταματήσουμε ποτέ να αγωνιζόμαστε, ώστε να ξαναδείς από εκεί ψηλά τον ΑΡΗ μας πρωταθλητή... όπως ακριβώς τον άφησες!

Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

2008-2013: 5 χρόνια Σ.Φ. ΑΡΗ ΣΙΔΗΡΟΚΆΣΤΡΟΥ


Για πολλά χρόνια στην κωμόπολη του Σιδηροκάστρου και γενικότερα στην ευρύτερη επαρχία Σιντικής υπήρχε το κιτρινόμαυρο στοιχείο και πολλά παιδιά με την καψούρα για τον Θεό του πολέμου. Παρουσίες σε πολλά γήπεδα εντός και εκτός Ελλάδος υπήρχαν από αδέρφια της περιοχής.

 Για πολλά χρόνια το ορμητήριο της οργάνωσης των Αρειανών της περιοχής ήταν το μαγαζί του Βολάνη στην πλατεία του Σιδηροκάστρου, εκεί υπήρχε το κιτρινόμαυρο πατάρι που είχε μετατραπεί στην κυριολεξία σε σύνδεσμο. Από εκεί μέσα ξεκινούσαν τα πάντα και εκεί γαλουχηθήκαν με την ιδέα του ΑΡΗ μας πάρα πολλά παιδιά.

Νοέμβριος του 2007 και μια παρέα Αρειανών από το Σιδηρόκαστρο κατεβαίνοντας  για το εκτός έδρας αγώνα στην Λειβαδιά ρίχνει την ιδέα που είναι σκέψεις ετών για την δημιουργία του δικού μας χώρου του σπιτιού του λαού του ΑΡΗ στο Σιδηρόκαστρο. Το μήνυμα αρχίζει να μεταδίδεται με τις μέρες από στόμα σε στόμα σε όλα τα αδέρφια της περιοχής. Γίνεται μια πρώτη συζήτηση τα Χριστούγεννα και ήδη η κίνηση είναι σε θετικό επίπεδο! Εκείνη την ημέρα ανανεώνεται το ραντεβού για το νέο έτος και ξεκινούν οι διαδικασίες του καταστατικού.

Σαν σήμερα την 12/1/2008 γίνεται η τελευταία και  επίσημη μάζωξη του βασικού πυρήνα σε μέρος που μαζευτήκαμε να παρακολουθήσουμε τον εκτός έδρας αγώνα με τον νιόνιο.

Με την λήξη του αγώνα πηγαίνουμε και κλείνουμε τον χώρο στον οποίο αποφασίσαμε όλοι ότι θα στεγαστεί η φάση μας και είναι στην κεντρική πλατεία Σιδηροκάστρου. Τα όνειρα μας αποκτούν στέγη από εκείνη την ημέρα.

Ο σύνδεσμος θα παραμείνει εκεί για 2 χρόνια  όπου κυμάτιζαν περήφανα οι σημαίες της ΑΡΕΙΑΝΑΡΑΣ και τα υπόλοιπα 3 βρίσκεται στον χώρο τον οποίο βρισκόμαστε τώρα στην είσοδο της πόλης.

Μέσα σε αυτά τα χρόνια ο σύνδεσμος μας συσπείρωσε άτομα από το Σιδηρόκαστρο αλλά και τις γύρω περιοχές όπως Καρυδοχώρι, Αχλαδοχώρι, Στρυμονοχώρι ,Προμαχώνα ,Καπνόφυτο, Ακριτοχώρι,Πετρίτσι. Γίναμε όλοι μια μεγάλη παρέα και περάσαμε πάρα πολλά βράδια γεμάτα ΑΡΗ στην συνδεσμάρα μας.


 Παρουσίες τόσο στο Χαριλάου όσο και στα εκτός έδρας ματς της ΑΡΕΙΑΝΑΡΑΣ μας στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη  όπως στην Βιέννη, στο Λεβερκούζεν , στην Μαδρίτη , στο Μάντσεστερ , στο Λεμάν. Μεγαλύτερο επίτευγμα του συνδέσμου είναι τα 4 πούλμαν που ξεκίνησαν από το Σιδηρόκαστρο για τον τελικό στο ΟΑΚΑ το 2010. Αξέχαστη θα μείνει επίσης η εκδήλωση που έγινε μπροστά στα γραφεία μας όπου ακολούθησε live συναυλία.

 Όλα αυτά τα χρόνια σταθήκαμε στο πλευρό του συνδέσμου τόσο πριν όσο και μετά την δημιουργία του και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε ειδικά τώρα περισσότερο που η ομάδα μας βρίσκεται σε αυτήν την δύσκολη κατάσταση και θα βοηθήσουμε όσο γίνεται περισσότερο, ελάχιστο δείγμα είναι η πανσυνδεσμιακή μπλούζα που βγήκε το καλοκαίρι προς ενίσχυση του συλλόγου στην οποία προσπάθεια συμμετείχαμε και εμείς σαν σύνδεσμος.

Θα θέλαμε να χαιρετίσουμε μέσω αυτής της αναδρομής και τους φίλους μας από τον σύνδεσμο ‘’the Unity’’ της Borussia Dortmund με τους οποίους αναπτύξαμε επικοινωνία μέσα στα χρόνια ύπαρξης του συνδέσμου μας με παρουσίες στο Westfalen Stadion στην φιέστα πρωταθλήματος, σε εντός και εκτός αγώνες της Β’ ομάδος , στον περσινό τελικό στο Βερολίνο καθώς και στα 10 χρόνια του συνδέσμου τους  που μας προσκάλεσαν όπου ταξίδεψαν 8 άτομα του συνδέσμου οδικώς και παραβρέθηκαν σε μια πολύ όμορφη εκδήλωση. Θα θέλαμε λοιπόν να τους ευχαριστήσουμε για όλα και για την φιλοξενία τους.

Κλείνοντας να ευχαριστήσουμε όλους μας έχουν στηρίξει αυτά τα χρόνια. Ένα τεράστιο ευχαριστώ στα παιδιά από την ιστοσελίδα Emperor.gr και τα παιδιά από το ARIS ATHENS CLUB για την απίστευτη βοήθεια που μας έδωσαν πολλές φορές και ότι και να πούμε για αυτούς είναι πραγματικά λίγο. Να ευχαριστήσουμε για την στήριξη τα παιδιά από την Αντίσταση, τα αδέρφια μας από την Έδεσσα, τους ακρίτες αδερφούς από τον σύνδεσμο της Ορεστιάδας, τα αδέρφια από τους Ιερολοχίτες, τα αλάνια από τον Πειραιά, τους αλκοολικούς από τον Γεροπλάτανο,  τα τσακάλια του Super-3 Καβάλας, τους γείτονες του Super-3 Σερρών και της Δράμας ,τα αδέρφια από Μάλγαρα-Κύμινα και γενικά όλους όσους στήριξαν την προσπάθεια μας όλα αυτά τα χρόνια και συγγνώμη αν ξεχνάμε κάποιον γιατί είναι τόσοι πολλοί.

Για αυτούς που έφυγαν…
Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε και τους ΑΡΕΙΑΝΟΥΣ της περιοχής μας που έφυγαν για τον Σ.Φ. ΑΡΗ παραδείσου. Τον Δημήτρη Μπάμπαλη που μαζί με τους παλιούς φρόντιζε πάντα να ποτίζει τους νέους με την ιδέα του ΑΡΗ , τον Κωνσταντίνο Τζήκα και αυτός από κιτρινόμαυρη οικογένεια διετέλεσε χρόνια φροντιστής στο τμήμα Βόλεϊ του ΑΡΗ μας ,τον πρόσφατα αδικοχαμένο από την νέα γενιά Αλέξανδρο Σίμπα και γενικά όσα αδέρφια έφυγαν νωρίς από κοντά μας.

ΥΓ                                       2008-2013
Πέντε χρόνια περηφάνιας πίστης αφοσίωσης και καψούρας για τον Κιτρινόμαυρο Θεό του πολέμου.
Πέντε χρόνια γεμάτα ΑΡΗ με πολλές αναμνήσεις και κιτρινόμαυρες βραδιές στην συνδεσμάρα  και στα γήπεδα-βανάκια-πουλμαν με όλα τα αδέρφια.
                                        ΑΡΗ  ΘΥΜΙΣΟΥ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ

Διπλό στην Καβάλα 77-85!

Η ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μας έκανε το καθίκον της και πήρε την διπλάρα στην Καβάλα απέναντι στην τοπική ομάδα.Η ομάδα μας μπήκε δυνατά από την αρχή στον αγώνα και δεν άφησε περιθώρια στην Καβάλα και έδειξε από νωρίς τις διαθέσεις της.Στο δεύτερο δεκάλεπτο ήρθε μια αδράνεια η οποία έφερε την Καβάλα κοντά στο σκορ αλλά και πάλι βρήκε το εμπόδιο του Χάντ που τους έκοψε τον αέρα.Ο ΑΡΗΣ μας ακολούθησε συγκεντρωμένα και με καλή άμυνα πήρε την διαφορά με τον Πελεκάνο και τον Χαρίση να σκοράρουν δίνοντας την 5η νίκη του πρωταθλήματος στην ομάδα μας και την χαρά στα αδέρφια που ήταν στις κερκίδες.

Τα δεκάλεπτα: 19-28, 44-47, 62-64, 77-85

καβάλα: Πάνος 11, Καλαμπάκας 10 (2), Στεφανίδης 10 (4ρ., 4ασ.), Γκράντι 6 (3/5β., 0/3δπ., 1/5τρ., 3κλ.), Μίτροβιτς 6 (2), Γκαγκαλούδης 11 (6/6β., 1/6δπ., 1/6τρ.), Κόλεμαν 11 (7ρ.), Ατσάρα 12 (2).
ΑΡΗΣ: Πάσαλιτς 10 (3), Χαντ 15 (4/6β., 4/6δπ., 1/2τρ., 3ρ., 2ασ.), Πελεκάνος 19 (4/5β., 6/9δπ., 1/1τρ., 3ρ., 3ασ., 2κλ.), Βεζένκοφ 2, Τσιάρας 4, Ασημακόπουλος 9 (4ρ., 2ασ.), Χαρίσης 12 (9ρ., 2κοψ.), Μποχωρίδης Ν., Σαρικόπουλος 4 (5ρ.), Μούρτος, Βεργίνης 10 (1/2β., 3/5δπ., 1/2τρ.), Τσακαλέρης